1
پنجشنبه, ۱۳ تیر ۱۳۹۲، ۰۴:۳۹ ب.ظ
به نام خدا
اولین پست را در تاریخ 92/4/13، آخرین پنج شنبه ی ماه شعبان، با زبون روزه
(تف به ریا) می نویسم...
جمعه 40 تا یاسین (که به نیت کشف من توسط شما که شک ندارم بزرگترین کشف تاریخه
)خوندم تمام میشه توکل بخدا...
اینجا میخوام از چیزایی بنویسم که هم یادم بمونه چطور بهترین لیلی باشم برای شما
، هم تصویری از زندگیی بکشم که خدا توش حکمفرماست... سخت اما شدنی...
شدنیه که دنیای امروز کسی چون العبد محمد تقی بهجت را به خودش دید...کم نیستن
که علامه طباطبایی گفتن هیچوقت همسرم کاری نکرد که تو دلم بگم:"ای کاش اینکار را نکرده بود..."
خدایا در دعا را باز نکردی که در اجابت را ببندی درسته؟
امیدم به خودته
خدایا توسلم به بانوانی چون خدیجه(س)، فاطمه (س)، و زینب(س) است... تو خوب لیلی بودن را به من بیاموز...آمین...
ندیدیمت، شایدم دیدمت اما نمی شناسمت ولی آرامشی برام...
اینا مربوط به زمان مجردین؟
برنامه دراز مدت داشتین:)